Wandelen!

De hele nacht heeft het geregend, maar wonder boven wonder was het droog toen we om 9.30 wakker werden. Er zijn zelfs kleine stukjes blauwe lucht te zien. Dat stemt ons positief. Wie weet een dag met iets beter weer. 

We starten de dag met een wandeling: de Parker Ridge Trail. Een wandeling van 6,5 km, wat niet heel ver klinkt, maar de helft is flink omhoog naar de top van de berg. Klimmen dus 💪 De meiden staan niet echt te springen maar gaan gelukkig zonder mopperen mee. De wandeling is heel leuk. We starten tussen de bomen en gaan dan steeds hoger tot we boven de boomgrens komen (KOUD!). Er ligt ook nog sneeuw. De uitzichten zijn prachtig. Hoe hoger we komen, hoe zwaarder het wordt en vlak voor de top dreigen de meiden bijna op te geven. Maar even een goede pauze en wat voorbijgangers die allemaal zeggen dat ze er bijna zijn,  sleept ze het laatste stukje door. Net over de top, zien we het uitzicht aan de andere kant van de berg. WOW. We staan zo hoog en kijken op een gletsjer (later lees ik: de saskatchewan-glacier), die waanzinnig groot is. Zo mooi! We zijn heel trots op de meiden dat ze het gehaald hebben, onervaren wandelaars die wij zijn. We zoeken nog even een plekje in het gras om de energie aan te vullen met wat water en een granenreep. Genieten! Terwijl we daar zo zitten te knagen, zien we een grote zwarte regenwolk aankomen. Niet te lang wachten met de terugweg. Helaas, het laatste half uur zijn we de sigaar. Het uitzicht is helemaal weg ook! Medelijden met de poncho's die nu allemaal naar boven gaan (voor niks!). De regen is serieus, dus eenmaal in de camper zijn we behoorlijk nat geregend. Maakt ons niet uit, in the pocket deze 💪

We rijden de Icefields Parkway helemaal af en de hele weg is het slecht weer. Zeikregen, mistig. Wederom geen enkel uitzicht gezien 🙈 We fantaseren dat we nog maar eens terugmoeten komen, alleen om deze weg te rijden. Bas denkt op een motor, Caitlin denkt met haar kinderen en dan wij als opa en oma in de camper mee 😂 Dat willen wij wel! 

Onderweg hadden we nog een stop:  Peyto Lake. Zo'n 5 km voor Peyto Lake werd het ineens droog. Zelfs een klein zonnetje. De meiden blijven liever in de camper, ze zijn nog nat en moe. Dus Bas en ik sprongen uit de camper en gingen in een soort looppas naar het meer voor een foto in de zon. Helaas was het een flinkere wandeling berg op dan we dachten 😅 (en ik proberen op Bas zijn tempo te lopen is ook geen goed idee). Dus net te laat voor de zon! Een nieuw soort wildlife is wel gespot: het hijgend hert! 

Het meer is wel echt heel erg mooi! Lichtblauw gletsjerwater en met wat fantasie zie je er een wolf in. Wel erg druk met toeristen. Wij staan nog wat foto's te nemen als we ineens Caitlin boven zien komen. Die had spijt dat ze niet meegegaan was. Onderweg naar beneden voelen we de druppels alweer. Dit keer zijn we wel net op tijd in de camper als de zeikregen weer begint. 

Onze eindbestemming van vandaag is: Yoho NP. Wij hopen als we van de Icefields Parkway afdraaien, dan het weer dan veranderd. Nou, dat klopte op zich, het werd alleen NOG ERGER. Noodweer, we kunnen haast niet meer rijden. We zien helemaal niets van de omgeving van Yoho! Pfff, wel pech hoor!

Nu staan we 2 nachten op Kicking Horse Campground. Ons plekje is superleuk, onder een watervalletje en aan het water (heel goed gekozen Lin!). En we hebben weer douches 🎉 ook niet onbelangrijk 😉

Wie doet er voor morgen een regendans met ons mee?